ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΓΧΟΥΣ

Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως κοινωνικοοικονομικού επιπέδου και μόρφωσης, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες μπορεί να υποφέρει από άγχος. Στην καθημερινότητά μας χρησιμοποιούμε διαφορετικές λέξεις για να το περιγράψουμε, όπως, νεύρα, ένταση, πανικός. Το άγχος είναι το αίσθημα ψυχικής δυσφορίας που βιώνει το άτομο λόγω της αδυναμίας του να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος.

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε βιολογικά προετοιμασμένοι για να βιώσουμε άγχος. Σε όλους τους οργανισμούς των θηλαστικών, λειτουργεί ως μηχανισμός προστασίας με στόχο να διαχειρίζονται κινδύνους που απειλούν τη φυσική τους παρουσία στον κόσμο. Έτσι ως αποτέλεσμα φυσικής επιλογής λόγω της εξέλιξής μας, έχουν διαμορφωθεί στο εγκέφαλο δίκτυα από νευρικά κύτταρα τα οποία είναι υπεύθυνα για την αυτόματη αντίληψη του κινδύνου αλλά και για την επαγρύπνηση του οργανισμού σε πιθανούς κινδύνους.

Όταν αντιλαμβανόμαστε οπτικά τέτοια απειλητικά ερεθίσματα, τότε όλη η προσοχή μας εστιάζει σε αυτά προκειμένου να σχεδιάσει την κατάλληλη συμπεριφορά. Είναι η γνωστή αντίδραση fight or flight/freeze η οποία είναι αντανακλαστική στον ανθρώπινο οργανισμό. Εδώ ο φόβος και το άγχος λειτουργούν σαν αδέρφια, ο φόβος ενεργοποιείται ‘οταν ο εγκέφαλος αντιληφθεί μια ρεαλιστικά επικίνδυνη κατάσταση, π.χ. μια αρκούδα, ένα φίδι, ενώ το άγχος ενεργοποιείται και σε μία μη πραγματικα επικινδυνη κατάσταση, π.χ καινούρια εργασία και συνοδεύεται από συναισθήματα δυσφορίας καθώς και αντιδράσεις του σώματος ανάλογες του φόβου.

Μεσα από την διαδικασία της θεραπείας Ρέικι και της συμβουλευτικής, ο θεραπευόμενος σταδιακά αναγνωρίζει αρχικά ποια είναι η δική του “αρκούδα”, το δικό του “φίδι” και έτσι μπορεί ο ίδιος σε κλίμα συνεργασίας και κατανοήσης με τον θεραπευτή να κατανοήσει τον τρόπο που λειτουργεί και ο οποίος δεν τον βολεύει πλέον και χρειάζεται να τον αντικαταστήσει με έναν καινούριο λειτουργικό τρόπο σκέψης, οπτικής γωνίας και κατα επέκταση συναισθημάτων και συμπεριφοράς ώστε να βγάλει και πάλι στην επιφάνεια του το κρυμμένο του δυναμικό μέσω της αυτογνωσίας, αυτοαποδοχής και το βασικότερο, αυτοεκτίμησής του!