Αυτογνωσία και εσωτερική γαλήνη.
Αυτοπαρατήρηση, το διαβατήριο προς την αυτογνωσία.
Η αυτογνωσία δεν είναι κάτι στατικό και μόνιμο, δηλαδή το προσπαθώ. Το καταφέρνω. Έγινε το θαύμα, τα κατάφερα. Τώρα που τη πέτυχα είναι δικιά μου, στην κατοχή μου. Δυστυχώς δεν είναι έτσι. Η αυτογνωσία είναι μια αέναη διαδικασία η οποία κάθε φορά θα σας ξεγελά, μόλις θα νομίζετε ότι φτάσατε κάπου. Μέχρι να το πείτε μέσα σας και να χαρείτε, εκείνη είναι ήδη μακριά.

Αυτή την περιγραφή την έχουν καταγράψει πολλοί άνθρωποι που έχουν μοιραστεί τις εσωτερικές τους διεργασίες σε ομάδες.
Η αυτογνωσία λοιπόν είναι σκοπός ζωής ή θα λέγαμε καλύτερα ότι πρέπει να είναι ο σκοπός στη ζωή μας και στην αφετηρία του δρόμου που πρέπει να πάρουμε, για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια τεράστια ταμπέλα που γράφει:
Αυτοπαρατήρηση ή για άλλους Ενδοσκόπηση, το ίδιο είναι.
Η Αυτοπαρατήρηση είναι η μη ταύτιση με τα εξωτερικά πράγματα, τα άτομα και τις καταστάσεις. Δημιουργούμε δηλαδή μια νέα προσοχή και πρατήρηση του εαυτού μας σε ότι μας συμβαίνει. Μια συνειδητή προσοχή, είναι μια κατάσταση συγκέντρωσης στο εσωτερικό μας κόσμο όμως παίρνοντας αποστάσεις. Aυτή είναι η εκκίνηση της παρατήρησης του εαυτού μας.
Eύκολο δεν σας ακούγεται;
Πάμε λοιπόν τώρα βήμα βήμα να το ξεκινήσουμε στον εαυτό μας. Μπορεί τελικά να είναι λίγο περισσότερο προκλητικό δεν θέλω να πω δύσκολο, από ότι ακούγεται, όμως πραγματικά αξίζει τον κόπο να ξεκινήσουμε να το δουλεύουμε και έτσι να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε την μηχανικότητα μέσα στην οποία ζούμε.
Εσωτερική γαλήνη
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που μας έχουν εκπαιδεύσει είναι ότι είμαστε μηχανικά όντα και αυτό από τη μία μεριά δεν είναι κακό. Είναι όμως ένα μεγάλο εμπόδιο που πρέπει, χρειάζεται να ξεπεράσουμε και να υπερπηδήσουμε, διότι στην πραγματικότητα τίποτα δεν κάνουμε συνειδητά. Έχουμε όμως την ψευδαίσθηση οτι είμαστε συνειδητοί.
Το μυαλό μας είναι σχεδόν πάντα απασχολημένο σε κάτι άλλο από την δράση της στιγμής. Για παράδειγμα το πρωί ξυπνάμε, τρώμε με βιασύνη το πρωινό και ταυτόχρονα σκεφτόμαστε τα προβλήματα της δουλειάς και τα θέματα όλης της ημέρας μας γενικότερα. Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε όταν είμαστε στο δρόμο για να πάμε στη δουλειά, σκεφτόμαστε πως μετά έχουμε να πάμε σούπερ μάρκετ, να βγούμε το βράδυ με φίλους, το φαγητό που θα μαγειρέψουμε κλπ.
Εάν μας ρωτήσει κανείς τι φάγαμε το μεσημέρι δεν θα θυμόμαστε, γιατί όταν τρώγαμε δεν ήμασταν εκεί. Απουσιάζαμε από τη ζωή μας! Η συνείδηση μας ήταν ανενεργή γιατί ήμασταν πολύ απασχολημένοι και ξεχάσαμε να την ενεργοποιήσουμε.
Πώς θα παρατηρούσαμε τον εαυτό μας, όταν εμείς απουσιάζαμε από αυτόν;
Μια απλή και αποτελεσματική μέθοδος, παιχνίδι καλύτερα, είναι να χωρίσουμε τον εαυτό μας στη μέση και έτσι τώρα θα έχουμε δυο κομμάτια έτοιμα να ανταλλάξουν εμπειρίες μεταξύ τους. Σε αυτή την πίστα λοιπόν του παιχνιδιού φτάνουμε μόνο με ένα όχημα με τη συνείδηση σε επαγρύπνηση όλη μας την ημέρα. Tρώμε πρωινό και η συνείδησή μας θα νιώθει εκείνη την στιγμή ότι τρώει, ότι πίνει τον χυμό και τον καφέ της. Εάν ο νούς μας πάει να πάρει τη συγκέντρωση μας από αυτές τις στιγμές, εμείς θα τον αφήσουμε να μας ξεγελάσει, όντες συνειδητοί, θα παραμείνουμε σε αυτό που κάνουμε εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.

Υιοθετώντας την άσκηση του παρατηρητή που είναι η συνείδηση και του παρατηρούμενου που είναι οι δραστηριότητές μας εξωτερικές και εσωτερικές, μαθαίνουμε να αποταυτιζόμαστε από οποιαδήποτε κατάσταση συμβαίνει στη ζωή μας.
Την παρατηρούμε σαν θεατής και κρατάμε αυτά που θέλουμε και πετάμε αυτά που δεν θέλουμε. Με αυτό τον τρόπο γινόμαστε ολοένα και πιο συνειδητοί απέναντι στην ίδια μας την ζωή, την εξέλιξή μας σε όλα τα επίπεδα και στην σωστή για εμάς επιλογή τρόπου ζωής γεμάτου θετικές συνήθειες, υγεία και ευτυχία η οποία πηγάζει από μέσα μας δίχως φόβους και ανασφάλειες. Η ευτυχία της ύπαρξης.
Έτσι σταδιακά την επόμενη φορά που ίσως κάποιος δεν σου φερθεί όπως σου αρέσει αντί να ταυτιστείς με αυτά που λέει, να θυμώσεις και να αρχίσεις να φωνάζεις και να χάνεις το δίκιο σου, εσύ απλά παρατήρησε αυτό το αίσθημα θυμού που αναβλύζει από μέσα σου. Άφησε το, κοίταξε εάν ισχύουν αυτά που ειπώνονται για εσένα και αν όχι τότε απάντησε με ηρεμία και βάλτον στην θέση του γιατί μάλλον μιλούσε για προηγούμενη εμπειρία και δεν ηταν παρών σε αυτά που έλεγε για εσένα.
Δοκίμασε το, μπορείς! Ενα μεγάλο εμπόδιο στην αυτοπαρατήρηση είναι η υπερβολική προβολή του εαυτού μας.
Η αίσθηση οτι είμαστε πάνω από τους άλλους, η πίστη ότι όλα γυρίζουν γύρω μας, μα αυτή είναι η μεγαλύτερη ουτοπία. Η αυτοπαρατήρηση γίνεται μέσα στη ζωή και όχι στην απομόνωση. Το σχολείο μας είναι η ζωή.
Αν νομίζουμε οτι καταφέραμε κάποια πρόοδο σε έναν τομέα, θα έλθει η ίδια η ζωή για να δώσουμε τις ¨εξετάσεις¨ μας και να αποδείξουμε την αλήθεια των ισχυρισμών μας. Νομίζουμε οτι αυξήσαμε την ηρεμία μας; Θα μας συμβούν ¨τυχαία¨ περιστατικά όπου θα κληθούμε να παραμείνουμε ήρεμοι και η αντοχή μας θα δοκιμαστεί. Έτσι λοιπόν μετά από αυτές τις εξετάσεις θα γνωρίζουμε την πραγματική μας πρόοδο και όχι την φανταστική. Όλη η διαδικασία γίνεται σταδιακά, αρχίζουμε να αυτοπαρατηρούμαστε και να κοιτάμε τον εαυτό μας από ασυνήθιστες ¨οπτικές γωνίες¨, παρακολουθούμε τα αισθήματα και τις σκέψεις μας ενώ κάνουμε οτιδήποτε άλλο.
Αυτογνωσία και Εσωτερική γαλήνη
Παρατηρούμε για παράδειγμα τις σκέψεις μας αλλά ταυτόχρονα και τα συναισθήματα που ενδεχομένως τις καθοδηγούν. Με αυτό τον τρόπο μπαίνουμε στο υποσυνείδητό μας και σιγά σιγά αυξάνουμε το χρόνο αυτής της ενδοσκόπησης ώστε κάποτε να γεμίσουμε ολόκληρη τη μέρα μας με αυτήν. Είναι ένα είδος συνεχόμενης αυτοσυγκέντρωσης.
Η αυτοπαρατήρηση είναι ο θάνατος της πληθώρας των αρνητικών σκέψεων και συναισθημάτων που κυριαρχούσαν στην ζωή σου ανέκαθεν. Όταν παρατηρείς τον εαυτό σου, το σωστό θα αρχίσει να πραγματοποιείται ενώ ό,τι δεν είναι σωστό για εσένα θα αρχίσει να διαλύεται.
Να χαμογελάς,να σε αγαπάς και να σε νοιάζεσαι. Έναν εαυτό τονέχεις. Να τον φροντίζεις!Νάμαστε
Παρόμοια άρθρα:
- Μαθαίνοντας να ακούμε την καρδιά μας.
- Οι 5 αρχές του Ρέικι στην γλώσσα της καθημερινότητας.
- Πως να μάθουμε στα παιδιά να ακούν την καρδιά και την ψυχή τους.
- Δέσμευση και Αληθινή Αγάπη | Μπορεί να συνυπάρξει;
- Συγχώρεση | Η θεραπεία της ψυχής μας!
- Ψυχολογία Εφήβων και Ρέικι,
- Οι αιτίες της ασθένειας και η Ολιστική προσέγγιση του Ρέικι.
- Ο Νόμος της Πίστης και η θεραπεία μέσω της Προσευχής,
- Μοναξιά και Μοναχικότητα.
Σχόλια