Αποδοχή και συμβιβασμός: δυο τελείως διαφορετικές έννοιες
Το μήνυμα που διέπει την σύγχρονη μας εποχή είναι η αποδοχή. Εν τούτοις υπάρχει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ της πληροφορίας, της κατανόησης και τελικά της επίγνωσης της αλήθειας. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Καθημερινά, κάθε δευτερόλεπτο δεχόμαστε καταιγισμό πληροφοριών τις οποίες όμως ενσταλάζουμε στον εαυτό μας με πολύ αργό ρυθμό. Τις πιο πολλές φορές τις διαστρεβλώνουμε ή τις ερμηνεύουμε όπως βολεύει τον καθένα μας.
Όπως λένε μεγάλοι σοφοί και διδασκάλοι, η γνώση είναι ζωντανή, μόνο, όταν την γνωρίσεις ο ίδιος προσωπικά ως άμεση εμπειρία. Διαφορετικά εάν την γνωρίσεις από τους άλλους, αυτό δεν είναι γνώση, είναι απλά μνήμη. Πολλοί άνθρωποι και πολλοί αναζητητές επίσης μπερδεύουν την αποδοχή με τον συμβιβασμό. Αποδέχομαι σημαίνει ότι αγκαλιάζω τον εαυτό μου χωρίς κριτική, ακριβώς έτσι όπως είναι, τον αποδέχομαι για αυτό που είναι με τα καλά και τα μη καλά του. Χωρίς υπεκφυγές και διάφορα στολίδια. Για να συμβεί ωστόσο η αποδοχή, το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζει κανείς τι είναι αυτό που αποδέχεται.
Αυτή η γνώση φυσικά κατακτιέται μέσα από την αυτογνωσία. Η αυτογνωσία αποτελεί μια συνεχής προσπάθεια γνωριμίας και παρατήρησης του ατόμου με τον εαυτό του.
Αυτογνωσία είναι η παρατήρηση του εαυτού.
Δηλαδή μόλις το άτομο θελήσει μέσα από την ψυχή του να γνωρίσει τον εαυτό του, αρχίζει και τον παρατηρεί και έτσι κάθε φορά που τον παρατηρεί, διαπιστώνει άλλοτε ότι είναι ένας ‘άγιος και άλλοτε ότι είναι ένα τέρας.
Συνήθως στα πρώτα στάδια της αυτογνωσίας, εντοπίζουμε μόνο τα αρνητικά του εαυτού μας και στη συνέχεια αντιλαμβανόμαστε και τα θετικά του στοιχεία. Για να προχωρήσει η αυτογνωσία μας σε βάθος, χρειάζεται η αποδοχή, να αποδεχτούμε τον εαυτό μας έτσι όπως ακριβώς τον βλέπουμε. Με όλα του τα ελαττώματα και ας φαίνεται σαν ένα τερατάκι σε πρώτη φάση. Το μυστικό εδώ είναι να μην υπάρξει καμία δικαιολογία που να εξηγεί γιατί είμαστε έτσι όπως είμαστε.
Όσο λοιπόν το άτομο εμβαθύνει μέσα του και αποδέχεται τα ελαττώματά του, μοιραία αποκτά την κατανόηση αυτών που είναι το πιο σημαντικό. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν όταν αντικρίσει τα ίδια ελαττώματα και συμπεριφορές σε άλλους ανθρώπους, κατανοεί ότι η φύση τους είναι ίδια με τη δική του. Bλέπει ότι ο καθένας έχει ένα ολόκληρο ταξίδι, του οποίου τον προορισμό δεν είναι ικανός κανείς να κρίνει. Διότι η αλήθεια του είναι ιερή και ο δρόμος του ο τελειότερος που μπορεί να υπάρξει στο συγκεκριμένο εξελικτικό του στάδιο.
Αποδοχή
Αφού φτάνουμε να αποδεχτούμε χωρίς κρίση, τη δική μας μοναδική αλήθεια είμαστε τότε σε θέση να αποδεχτούμε χωρίς κρίση και την αλήθεια του συνανθρώπου μας. Όμως το να αποδεχόμαστε ότι ο καθένας έχει την αλήθεια του, δε σημαίνει ότι η αλήθεια του πρέπει να καταπιέζει τη δική μας. Ούτε φυσικά και το αντίστροφο. Αυτοαποδοχή σημαίνει ότι γνώριζω τον εαυτό μου και γνωρίζω τι επιθυμώ στη ζωή μου.
Δεν επιθυμώ να αλλάξω κανέναν, αλλά το μόνο που επιθυμώ είναι, να είμαι ο εαυτός μου!
Από την άλλη μεριά, Συμβιβασμός είναι:
–> Το σκοτάδι της ψυχής μας και της θείας φλόγας που υπάρχει μέσα σε όλους μας,
–> Αυτό που ζούμε εκατοντάδες χρόνια τώρα. Οι γενιές μας, μας έχουν οδηγήσει στην αποκοπή της σύνδεσης μας με τον αληθινό μας εαυτό. Τον εαυτό μας πέρα από τις προσωπικότητες που έχει αναγκαστεί να φοράει σε καθημερινή βάση.
Ουδεμία λοιπόν σχέση δεν έχει ο συμβιβασμός με την αποδοχή!
–>Αποδέχομαι ότι εγώ είμαι έτσι όπως είμαι, όμως ταυτόχρονα αποδέχομαι ότι ο καθένας είναι έτσι όπως είναι. Δεν ανέχομαι κανέναν να μου περιορίζει το χώρο μου ή να μου επιβάλλει τη δική του αλήθεια, διότι πλέον εγώ γνωρίζω!
–> Γνωρίζω ποιός είμαι και τι αξίζω όπως γνωρίζω επίσης πως αν προσπαθήσω να γίνω οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό που πραγματικά είμαι, είναι σαν να κάνω βουτιά στην άγνοια και κατ’ επέκταση στο σκοτάδι. Η οριοθέτηση του εαυτού μας είναι εντελώς απαραίτητη. Οποιοσδήποτε τείνει να καταπατήσει αυτά τα όρια,θα με βρεί απέναντι. Δεν είναι μεγαλοψυχία να αφήνουμε τους άλλους να μας καταπατούν, αλλά έλλειψη σεβασμού για τον εαυτό μας. Έλλειψη σεβασμού για τον εαυτό του έχει μόνο ο άνθρωπος που δεν έχει ούτε ατογνωσία ούτε αυτοαποδοχή.
–> Ο συμβιβασμός, μας κάνει να βρισκόμαστε διαρκώς μέσα στο παράπονο, στη γκρίνια και τελικά μας οδηγεί στην ασθένεια. Ο λόγος είναι ότι μέσα μας, συνεχώς δημιουργείται θυμός, πικρία και γενικότερα μια σωρεία επιβλαβών για την ψυχική και σωματική μας υγείας συναισθημάτων. Νιώθουμε διαρκώς θύματα των άλλων και μειώνουμε διαρκώς τον εαυτό μας.
–> Θα αγωνιστώ λοιπόν για αυτό που πιστεύω όπως ποτέ ξανά.
–> Θα αγωνιστώ με κάθε τρόπο να πάρω αυτό που πιστεύω ότι μου αξίζει πάντα όμως με σεβασμό στην αλήθεια και τα πιστεύω του άλλου.
Το σημαντικότερο;
Να μην προσπαθώ να αλλάξω κανενός το δρόμο! Είναι δικός του και είναι ασύγκριτος και μοναδικός όπως όλων μας!
ΝΑΜΑΣΤΕ
Περισσότερα σχετικά άρθρα θα βρείτε παρακάτω:
- Η συμπεριφορά των γονιών καθορίζει την συμπεριφορα των παιδιών
- Ανάλαβε την ευθύνη του εαυτού σου | Αγάπη και Συναισθήματα
- Η δύναμη της Αγάπης
- Theta Healing – Βελτιώστε την ζωή σας
- Τροφή και Ψυχολογία
- Μαθαίνοντας να ακούμε την καρδιά μας.
- Οι 5 αρχές του Ρέικι στην γλώσσα της καθημερινότητας.
- Πως να μάθουμε στα παιδιά να ακούν την καρ
διά και την ψυχή τους. - Δέσμευση και Αληθινή Αγάπη | Μπορεί να συνυπάρξει;
- Συγχώρεση | Η θεραπεία της ψυχής μας!
- Ψυχολογία Εφήβων και Ρέικι,
- Οι αιτίες της ασθένειας και η Ολιστική προσέγγιση του Ρέικι.
- Ο Νόμος της Πίστης και η θεραπεία μέσω της Προσευχής,
- Μοναξιά και Μοναχικότητα.
- Η δύναμη της λέξης “ευχαριστώ” και η ευγνωμοσύνη
- Το υποσυνείδητο και η αυτοπεποίθηση
Author Info
Σχόλια