Εσείς τι κάνετε όταν θυμώνετε;

Μια παραβολή για τον θυμό, αξίζει να τη διαβάσετε και να δείτε αν κάπου μέσα στην ιστορία βρίσκετε μια δική σας αλήθεια.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας τύπος που τριγυρνούσε με ένα τούβλο στο χέρι. Είχε αποφασίσει ότι κάθε φορά που τον ενοχλούσε κάποιος σε σημείο που να τον εξοργίζει, θα τον κοπανούσε με το τούβλο. Η μέθοδος ήταν λίγο παλαιολιθική, φαινόταν όμως αποτελέσματική – έτσι δεν είναι;

Μια φορά συναντήθηκε με έναν φίλο πολύ υπεροπτικό που του μίλησε με κακό τρόπο. Πιστός στην απόφασή του ο τύπος του πέταξε το τούβλο. Δεν θυμάμαι αν τον πέτυχε ή όχι, το θέμα όμως είναι ότι μετά έπρεπε να πάρει το τούβλο του και δεν το έβρισκε πουθενά. Στεναχωρήθηκε. Αποφάσισε τότε να βελτιώσει το ¨Σύστημα Αυτοπροστασίας με το τούβλο¨, όπως το είχε ονομάσει ο ίδιος.

Έδεσε το τούβλο σε ένα πάγκο που είχε μήκος ένα μέτρο και βγήκε έξω. Με αυτό τον τρόπο το τούβλο δεν θα απομακρυνόταν πολύ. Διαπίστωσε όμως ότι και η νέα του μέθοδος είχε προβλήματα. Από τη μία, το άτομο που γινόταν δέκτης της επιθετικότητάς του έπρεπε να βρίσκεται σε απόσταση βολής μικρότερη του ενός μέτρου, και από την άλλη, μόλις πετούσε το τούβλο έπρεπε να κάνει τον κόπο να τραβήξει αμέσως το σχοινί. Εξάλου ο σπάγκος έμπλεκε και κουβαριαζόταν και η κατάσταση δυσκόλευε.

Τότε ο άνθρωπος εκείνος επινόησε το ¨Σύστημα Τούβλο ΙΙΙ ¨.

Πρωταγωνιστούσε και πάλι το ίδιο τούβλο όμως στο νέο σύστημα ο σπάγκος διέθετε ελατήριο. Τώρα μπορούσε να εκτοξεύει το τούβλο πολλές φορές και να γυρνάει πίσω μόνο του, σκέφτηκε. Όταν βγήκε στο δρόμο και δέχτηκε την πρώτη επίθεση, πέταξε το τούβλο. Δεν πέτυχε το στόχο του γιατί το τούβλο με τη δύναμη του ελατηρίου, γύρισε πίσω και κοπάνησε τον ίδιο κατακέφαλα.

Ξαναπροσπάθησε αλλά έφαγε άλλη μία με το τούβλο στο κεφάλι γιατί δεν είχε υπολογίσει καλά την απόσταση.

Κανείς ποτέ δεν κατάλαβε γιατί δεν ξαναεπιχείρησε να χτυπήσει άλλον με το τούβλο, και αν έφταιγαν τα χτυπήματα ή είχε συμβεί κάποια μεταστροφή στην ψυχολογία του.

Όλα τα χτυπήματα είχαν στραφεί εναντίον του.

Σε αντίθετη περίτπτωση το μόνο πράγμα που μπορούμε να καταφέρουμε αργά ή γρήγορα θα είναι να εξοργιστούμε με τον εαυτό μας και να τον τιμωρούμε μέσω πραγματικών πράξεων αυτοτιμωρίας (υπερβολές στο φαγητό, αλκοόλ, ναρκωτικά, ανώφελη έκθεση σε κινδύνους, κρυμμένα συναισθήματα, κατάθλιψη, ενοχές, ψυχοσωματικά προβλήματα).