Τα πολλά Γιατί | Απεξάρτηση

Μήπως έφτασε η ώρα αυτό το πολυπόθητο ¨γιατί¨ να το πετάξεις από πάνω σου; Ένα ¨γιατί¨ είναι πραγματικά μία από τις βασικότερες ερωτήσεις που ωθούν στην προσωπική εξέλιξη και τη γνώση όπως φυσικά έχει συμβεί στο παρελθόν για να βρισκόμαστε στο όποιο σήμερα μας. Όμως κάποια γιατί δεν είναι απαραίτητο να πάρουν απάντηση και αυτό γιατί κάθε πέτρα από κάτω δεν έχει πάντα ένα μήνυμα. Δεν υπάρχει πάντα ένα μάθημα για το κάθετί. Μην ξεχνάτε κάθε τούνελ έχει πάντα φως στο τέλος του.

Τα διάφορα γιατί που εμφανίζονται στο δρόμο μας κατά περιόδους χρειάζεται να είναι ωφέλιμα και να μας ωθούν να προχωρήσουμε μπροστά διαφορετικά. Ριζώνουν μέσα σου και σε μετατρέπουν σε δέντρο που δε μπορεί να μετακινηθεί και τότε χρειάζεται να τα κόβεις.

Η συνεχής ενασχόληση του νού με το παρελθόν γίνεται προσκόλληση. Αυτό που είναι απαραίτητο να κατανοήσεις είναι πως το ¨για κάποιο λόγο γίναν όλα¨, δεν σημαίνει αυτόματα πως το λόγο πρέπει να τον μαθαίνεις κάθε φορά. Διότι αυτό είναι ένα θέλω του εγωικού εαυτού σου και όχι της ψυχής σου. Το τι πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι πως απλά σε οδήγησε εκεί που πρέπει να είσαι και εκεί που πρέπει να πας.

Σκεπτομορφές και εμμονές που μέσα σου κρυσταλλώνουν όσο εσύ παραμένεις σε αυτές. Αυτό που χρειάζεται να αναρωτηθείς και να αναλογιστείς είναι αν αξίζει πραγματικά να παρατείνεις την διαμονή σου σε αυτά. Πόσο μάλλον ότα αφορούν πράγματα και καταστάσεις πέρα από τον εαυτό σου και τον έλεγχό σου. Όταν αφορούν άλλους, άλλα και άλλων τα σκοτεινά δωμάτια που δεν οδηγούν τελικά πουθενά πέρα από τον δικό σου εν τέλει σκοταδισμό.

Είσαι ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και ο πρωταγωνιστής της ταινίας της ζωής σου. Και όπως σς ένα συνειδητό ονείρεμα τον έλεγχο τον έχεις μόνο εσύ. Αυτό χρειάζεται να το ενθυμίζεις συνεχώς στον εαυτό σου. Αν δεν μπορείς να βγείς από ένα λαβύρινθο με θάμνους παντού γύρω σου δε χρειάζεται να βασανίζεσαι. Αν σου είπε κάποιος πως δεν μπορείς να ξεφύγεις από κάποιο τραύμα εσύ θυμήσου.

Προχώρα! Δεν υπάρχει κανένας λόγος να στερείς από τον πολύτιμο και μοναδικό εαυτό σου πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις, στο βωμό κανενός και καμίας κατάστασης που δεν είναι πια για εσένα.

Ακόμα και αν όπως είχε πει κάποιος, ένα παλιό θαυμαστικό παύει να θαυμάζει, μα εσύ μένεις ακόμα στην ανάμνηση.

Κράτα την ανάμνηση, βάλε και την τελεία και την παύλα όμως και έτσι καινούριοι κύκλοι, έργα και όνειρα σε περιμένουν και να τα ζήσεις και να τα δημιουργήσεις αρκεί να επιστρέψεις αλλά ταυτόχρονα και να επιτρέψεις σε εκείνο το θαυμαστικό να γυρίσει ξανά στο σπίτι του! Σε εσένα!