Υπομονή δεν σημαίνει μοιρολατρία

Υπομονή δεν σημαίνει μοιρολατρία, δεν σημαίνει δεν θέλω, δεν σημαίνει δεν έχω όνειρα, αλλά αντίθετα σημαίνει αγωνίζομαι για αυτά. Στην ψυχολογία η υπομονή συνδέεται με το τρίτο στάδιο της ανθρώπινης ηλικίας.

Στην παιδική ηλικία υπάρχει το πείσμα, στην εφηβική η επιμονή και στο τέλος η υπομονή. Πείσμα, επιμονή, υπομονή.

Τρείς λέξεις που για πολλούς είναι σχεδόν συνώνυμες, παρόλο που έχουν μεγάλη διαφορά η μία από την άλλη. Συμβαδίζουν με τη σειρά που εξελίσσεται η ανθρώπινη ηλικία, χωρίς αυτό βέβαια να υπονοεί οτι αυτές θα συμβούν οπωσδήποτε. Το πείσμα συμβαδίζει με την νηπιακή και την παιδική ηλικία του ανθρώπου. Αναφερόμαστε στο πόσο πεισματάρικο είναι και όπως σε ένα πεισματάρικο παιδί δεν μπορούμε να εξηγήσουμε και να μεταδώσουμε την γνώση μας έτσι ακριβώς και στο πείσμα δεν υπάρχει περίπτωση να επέμβουμε. Ο λόγος είναι ότι το πείσμα χαρακτηρίζεται από την απουσία διάθεσης να ακούσει οτιδήποτε άλλο εκτός από το ναι στην απαίτησή του.

Η επιμονή σου επιτρέπει να συνομιλείς μαζί της, είναι ένα καλλιεργημένο, ευγενικό πείσμα που κρύβεται μέσα στον φορέα του και παρουσιάζει πρός τα έξω μια πιο κόσμια συμπεριφορά. Η επιμονή μπορεί κάλλιστα να γίνει μέσο επίτευξης ενός σκοπού, σε αντίθεση με το πείσμα. Η υπομονή, πόσο παρεξηγημένη αυτή η λέξη. Αυτός που την έχει θεωρείται μεγαλοπρεπής αλλά και ανόητος. Αυτός που έχει καταφέρει να αποδέχεται, γιατί υπομονή σημαίνει αποδοχή θεωρείται μοιρολάτρης. Λάθος μεγάλο.

Η υπομονή δεν σημαίνει σκύβω το κεφάλι, αλλά αντίθετα το κρατάω πιο ψηλά από τα γεγονότα, για να μπορώ να τα παρατηρώ αντικειμενικά.

Υπομονή δεν σημαίνει μοιρολατρία. Υπομονή δεν σημαίνει δεν θέλω, δεν προσπαθώ, δεν έχω όνειρα, αλλά αντίθετα σημαίνει αγωνίζομαι για αυτά.

Η υπομονή δεν είναι βασανιστήριο. Υπομονή είναι μια εξελικτική διαδικασία, είναι ένα εργαλείο αγνής αντιληπτικότητας, είναι ένας στόχος που με την κατάκτησή του γίνεται ένα πολύτιμο μέσο μάθησης. Ακούω καθημερινά στις συνεδρίες μου, τους ανθρώπους να ζητάνε απεγνωσμένα και ανυπόμονα να έρθει στη ζωή τους ο μεγάλος και ιδανικός έρωτας, μια αληθινή φιλία, βαθύτερη σύνδεση με άλλους ανθρώπους ή μια τέλεια επιτυχημένη επιχείρηση. Θα ήθελαν μαγικά να βγάλω το ραβδί μου και να τους τα φέρω μπροστά τους χωρίς να κάνουν κάτι, όσο δηλαδή πιο εύκολα και ανώδυνα γίνεται.

Σε αυτές τις απαιτήσεις λοιπόν που έχουμε οι άνθρωποι για τον εαυτό μας χρειάζεται επιμονή, υπομονή και φυσικά χρόνο. Αυτή είναι η απάντηση μου και έπειτα η καθοδήγηση που χρειάζεται από μέρος μου για να ξεκινήσουν αυτό το υπέροχο ταξίδι στο να δημιουργήσουν συνειδητά τη ζωή που ονειρεύονται. Η ανυπομονησία όχι απλά δεν βοηθάει πουθενά αλλά τις περισσότερες φορές μας παραπλανεί σε λάθος διαδρομές, κάνοντας βεβιασμένα βήματα που τελικά μας οδηγούν σε λάθος αποφάσεις. Δεν υπάρχει λόγος να αναζητάμε άμεσα αποτελέσματα, υπάρχει όμως λόγος να αναζητάμε καλά αποτελέσματα, τα οποία αποδεδειγμένα φέρνει η υπομονή. Ο μεγάλος έρωτας θα έρθει εάν μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας ώστε να είμαστε ανοιχτοί να επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας στον εαυτό μας χωρίς φόβο και κατά επέκταση να τα επικοινωνούμε με τους άλλους ανθρώπους που θα έρθουν ως αποτέλεσμα αυτής της δεκτικότητας στη ζωή μας.

Το πιο σημαντικό εδω; Υπομονή να έχουμε. Επίσης η αληθινή φιλία θα χτιστεί με εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη δεν αναπτύσσεται από τη μία στιγμη στην άλλη. Το πιο σημαντικό εδώ; Υπομονή να έχουμε. Η καινούρια επιχείρηση χρειάζεται αργά και σταθερά βήματα μέχρι να αποκτήσει τους πελάτες της και να γίνει δημοφιλής. Η καινούρια δεξιότητα επίσης απαιτεί εξάσκηση και προσπάθεια μέχρι να γίνει κτήμα μας. Ποιό από τα παραπάνω λοιπόν χτίστηκε σε μια μέρα, σε ένα μήνα η σε μια στιγμή; Αν δεν αναπτύξουμε την υπομονή μας δεν θα καταφέρουμε ποτέ να φτάσουμε στην πραγματική ευτυχία. Θα είμαστε διαρκώς στην αναμονή κάποιου πράγματος ή κατάστασης. Τα αληθινά πράγματα απαιτούν χρόνο και τα καλύτερα απαιτούν υπομονή. Ας σταματήσουμε να κοιτάζουμε το ρολόι μας και να μετράμε αντίστροφα. Η έλλειψη της υπομονής, μας καθυστερεί και στην ουσία μας κάνει πιο αργούς.

Η υπομονή αφορά το παρόν, τη δύναμη του Τώρα. Δεν σημαίνει πως χάνουμε το δρόμο κάνοντας υπομονή, σημαίνει πως αναπτυσσόμαστε και ωριμάζουμε μέσα στη διαδικασία.

Υπάρχει υπέροχη ομορφιά κατά τη διάρκεια της διότι εκείνη μας επιτρέπει να σταθούμε και να αντιληφθούμε, να παρατηρήσουμε όλα εκείνα που συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας. Η υπομονή καλλιεργείται και αναπτύσσεται μέσα από το ρέικι, τον διαλογισμό, την γιόγκα, μέσα από την εστίαση στην αναπνοή και φυσικά το κοινό στοιχείο όλων αυτών. Είναι η εστίαση της πρόθεσης μας στο εδώ και τώρα, στο παρόν. Η υπομονή καλλιεργείται όταν τρώμε αργά και απολαμβάνουμε το φαγητό μας, όταν δίνουμε σημασία στο τι μας λένε οι φίλοι μας και οι άνθρωποι που ερχόμαστε σε επικοινωνία, όταν περιμένουμε το μετρό ακούγοντας μουσική ή διαβάζοντας χωρίς να κοιτάζουμε το ρολόι. Η υπομονή μεγαλώνει όταν δεν την χάνουμε και όσο αυτη μεγαλωνει τόσο πολλαπλασιάζονται τα οφέλη της.

Να θυμάστε η υπομονή είναι ψυχική δύναμη.

Author Info

EviXatzigianni

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Master Teacher Reiki του συστήματος Usui Reiki Ryoho, Master Teacher στο Karuna Reiki & Theta Healing Practitioner